Aukrug-Lieder

Aus Aukrug Geschichte Wiki
Zur Navigation springen Zur Suche springen

In verschiedenen Aukrug-Liedern wurde das Heimatgefühl und die Identität der Menschen in Aukrug musikalisch ausgedrückt.

Aukrug-Song

Melodie: „I´m a Believer“ von The Monkees, Gespielt wurde der Song von der Aukrug Session-Band beim Aukrug Move und beim Kulturtag 2016.

Strophe
Felder, Wald und Aun so weit das Auge reicht
Erna-Kühe steh´n in sattem Grün
Bargfeld, Bünzen, Innien dededib-dede
Böken und Homfeld dededib-dede
Jeder Ortsteil ist ´ne eigne Welt

Refrain
Du bist unser Dorf, wir lieben dich Aukrug
Dieser Ort, ist phänomenal
Acht acht acht mh oh yeah Prost auf die
Schnapszahl, Prost aufs Autal, Prost auf uns!

Strophe
Offen, tolerant und richtig hilfsbereit
Wenn Not am Mann ist, dann packt Aukrug an
Bauern und Naturschutz dededib-dede
zieh´n an einem Strang dededib-dede
Der Aukruger Weg ist wohlbekannt

Refrain
Feiern macht uns Spaß, wir spiel´n ohne Grenzen
Geben Gas, beim Mofawettrenn´
Exquisit mh oh yeah beim Spargelfest
Spargelspitzen schlemmem ist beliebt

Aukrug Open-air dededib-dede
Bobble Cap – das schockt dededib-dede
Und die Aukrug Session Band die rockt!

Refrain
Wenn die Sonne scheint,
dann geh´n wir ins Freibad
Wenn es schneit, wird Schlitten gefahrn
„der Boxberg ist nah!“
Hoch hinaus mh oh yeah steigen die Segelflieger
immer wieder auf

Auf der Driving Range – schlagen wir den Golfball,
wenn´s mal brennt, dann bleiben wir cool
Dank fünf Feuerwehren, yeah-yeah-yeah-yeah,
kann uns nichts passieren!
Auf Aukrug ein Prost

Aukrug-Lied

(vollständiger Text und Melodie wird noch gesucht)

"Wo in Hölln und Hesel stolt de Eeken staht 
un de Rehböck liesen dörch de Dannen gaht 
wo de Knicks sind bunt von Schlehen un Brummelbeern
dor is mine Heimat, dor bün ik so geern.

Dat Aukröger Heimatleed

(Nach der Melodie „Wo de Nordseewellen"), YouTube-Video vom Männergesangverein

Wo dat Land in Aukroog
lüttje Bargen smitt, und de Bünzau liesen
dörch de Wischen glitt, jedes Huus sien Goarn hett,
jedeen Weg sien Knick, dor is miene Heimat, dor föhl ik mi riek!

Wo dörch Holt un Wischen
drifft de Bünzau lang, ragt de Boxbarg hoch
mit sienen steilen Hang. Kiek ik denn vun haben
in de wiede Fern,
sitt mang Heid un Dannen,
dat heff ik so geern.

Wo in't gröne Holt kämmt
hoch de klare Quell,
gifft' veel Water, dat is rein
un frisch un hell,
löppt glieks in de Dieken,
wo de Karpen swemmt, dor is miene Heimat,
dor bün ik ni fremd.

Mien Inn'

von Johannes Brandenburg (1935)

Noten
Dor is mien leewes Öllernhus, wat heff ik dor för'n Freud un Lust,
en Paradies is dat fir mi, en Paradies, dat segg ik di.
Un dorüm ik so herrlich finn' mien Heimatdörp, mien Inn', mien Inn'.

Rund am dat Dörp, dor liggt veel Holt, dat is mien Freud, d'rop bün ik stolt,
dor gah ik gor to geern spazeern, beluusch de Vageln ut de Fern.
Un dorüm ik so herrlich finn' mien Heimatdörp, mien Inn', mien Inn'.

In't Holt, dor is en feine Quell, dat Water is so klor un hell,
dat smeckt so herrlich un so frisch, erquickt in' Diek veel dusend Fisch.
Un dorüm ik so herrlich finn' mien Heimatdörp, mien Inn', mien Inn'.

De Boxbarg liggt ni wiet vun Inn ; dorgah ik gor to geern mal hin,
de ganze Barg is vull vun Heid, dor makt dat Speelen so veel Freud.
Un dorüm ik so herrlich finn' mien Heimatdörp, mien Inn', mien Inn'.

In ole Tieden weer in Inn' en stolte Königsborg to finn'.
Se is verfulln, ehr'n König dood, sien Graff liggt buten an de Straat.
Un dorüm ik so herrlich finn' mien Heimatdörp, mien Inn ; mien Inn'.

Wo bust Du mi so leew, mien Inn; wo mi toerst hett schient de Sünn, mien Inn', wo bust Du mi
vertruut, hört mi, ik segg un sing' dat luud: 
Dat schönste Dörp in alle Wind'n, dat is mien Inn ; dat is mien Inn'!